تب و تاب وسیعی جامعه را فرا گرفته، 16 آذری فوق العاده در پیش است. وحشت رژیم اسلامی که میتوان آنرا در اعدام و تهدید به اعدام ، در رجزخوانی های سرداران، شدت دادن به دستگیری و احضار فعالین دانشجویی، تدارکات امنیتی وسیع علیه دبیرستانها و اقدامات دیگر دید، به اندازه کافی گویاست. اعتراضات تند و هر روزه دانشجویان در دانشگاه های مختلف سراسر کشور، بازار داغ شعار نویسی، بحث و گفتگوهای مردم، فراخوانها و پوسترها و ویدئوهای متعددی که در اینترنت پخش میشود - حتی روشنتر از یک 16 آذر بی سابقه خبر میدهد. تب 16 آذر البته به حوزه خارج از کشوری جامعه ایران نیز سرایت کرده و از آنجا که 16 آذر روز دانشجوست توجه دانشجویان در نقاط مختلف جهان را نیز پیشاپیش جلب میکند.
"اپوزیسیون اعلیحضرت" اینبار نگرانی خویش از یک 16 آذر و سیع و رادیکال را با شعار "تسلیم خشونت متقابل نشوید" اعلام کرده است. بعد از 13 آبان اینها فریاد "آی رادیکال نشوید، جنبش ریزش میکند" را سردادند. گویا زود فهمیدند که خراب کرده اند. حالا به خیال خود شعار بهتر و موثرتری یافته اند. "خشونت متقابل"! این در واقع لفظ کمی محتاطانه این حضرات برای انقلاب است که همیشه آنرا معادل خشونت میداند و البته با خشونت تمام آنرا محکوم و اگر دستشان برسد سرکوب میکنند! "تسلیم خشونت متقابل نشوید" یعنی اینکه نکند فکر انقلاب علیه جمهوری اسلامی باشید. همان "اصلاحات" کافی است، در 1400 سال آینده بجای خامنه ای یک "آیت الله آزاده" خواهد آمد و اوضاع درست میشود. اینها حتی متوجه نیستند که چه حالت مضحکی پیدا کرده اند. برای مثال نهضت آزادی اطلاعیه داده است که نکند در 16 آذر به خیابان بیایید که دچار خشونت و در نتیجه خدای نکرده خشونت متقابل شوید، در همان دانشگاه بمانید! دست این حضرات، علیرغم هر نق و نوقی که به خامنه ای میزنند، همچنان در دست چماقداران جناب خ.ر در خیابانهاست. جالب است که در اطلاعیه شان گفته اند که بعضی گروههای خارج از کشور که خبر از داخل ندارند تشویق به خشونت میکنند!! این حرف با گفته های آدمخورهای جمهوری اسلامی که با همین عبارات باتوم کوبیدن به صورت دختران را توجیه میکنند، چه فرقی دارد؟
انقلاب "جشن توده ها" است. خشونت نیست. اما وقتی میخواهند این جشن را با کشتار مردم به عزا تبدیل کنند انقلاب حق دارد که اجازه ندهد، باید به روش های مناسب از خود دفاع کند و نه فقط دفاع کند که بموقعه تعرض کند. هرکسی میفهمد که در فاز کنونی، انقلاب هنوز باید از لحاظ سیاسی گسترش یابد و نیروی بیشتری جمع کند. باید سازمان یابد و رهبری هوشیار و متمرکزی را شکل بدهد. باید بتواند حمایت بین المللی بیشتری بدست آورده و لحظه به لحظه رژیم اسلامی را در چنبره قدرتمند خود تحت فشار دهد تا سرانجام این هیولای اسلامی را از پای درآورد. احتیاجی به نصیحت زهوار در رفته های نهضت آزادی و سایر حضرات نگران "خشونت متقابل" که اتفاقا خودشان وزیر و وکیل دولتی بوده اند که هزاران نفر را اعدام کرده و یا زمانی سپاه پاسدارن (لابد بدون خشونت!) سازمان میداده اند ، نبود.
اما آنچه که به این تبلیغات مضحک "خشونت متقابل" علیه انقلاب انسانی مردم میدان میدهد، شرایط واقعی 16 آذر است. دو نکته را باید در این رابطه مد نظر قرار داد:
اول اینکه در 16 آذر، بر خلاف 13 آبان و روز قدس که روزهای سنتی خود رژیم بود، تظاهرات رسمی و اعلام شده ای وجود ندارد. در چند سال گذشته 16 آذر روز اعتراض چپ و رادیکال دانشجویان و مایه وحشت رژیم بوده است. در نتیجه به خیابان آمدن و تظاهرات کردن در این روز از چتر امنینی "تظاهرات خود رژیم" برخوردار نیست. دوم اینکه در 13 آبان شاهد رادیکالتر شدن بسیار محسوس شعارهای مردم از یکسو و بکار بردن خشونت و وحشی گری علیه هر جنبده ای در خیابان از سوی دیگر بودیم. این فاکتورها بدرستی این سوال را در مقابل مردم انقلابی قرار میدهد که در 16 آذر چه باید بکنند. تاکتیک صحیحی که باید در 16 آذر اتخاذ کرد و انقلاب را به پیش راند چیست؟
انقلاب فی الحال راه را نشان داده است: تلاش برای حضور هرچه وسیعتر مردم در 16 آذر، تظاهرات و اجتماع هم در دانشگاه و هم در خیابان و تبدیل کردن کل شهر به صحنه اعتراض به رژیم اسلامی. ایجاد فضای فعال سیاسی حول 16 آذر، پر کردن در و دیوار دنیای واقعی و مجازی با شعار و فراخوان 16 آذر، جلب توجه توده های هرچه وسیعتر مردم چه در ایران و چه در جهان به 16 آذر و ایجاد یک چتر امنیتی بواسطه همین ناظر بودن افکار عمومی. این کاری است که با ابتکارات گوناگون دانشجویان و بسیاری از فعالین انقلاب حاضر دارد پیش میرود. از 200 دانشگاه در 50 شهر صحبت میکنند که هریک کانون اجتماع و تظاهرات و اعتراض خواهد شد و همه جهان بار دیگر خواهد دید که چگونه زمین زیر پای رژیم اسلامی آتش گرفته است. این همان چیزی است که هرچه وسیعتر باشد دست جمهوری اسلامی را در پوست گردو میگذارد و دستگاه سرکوب آنرا فلج و کم اثر میکند. توصیه "به دانشگاه محدود بمانید" و مردم را از "خشونت متقابل" ترساندن دقیقا در خدمت جمهوری اسلامی، در خدمت خشونت عمل میکند.
جالب است که این هفته آدمخوار "زاکانی"، یکی از نمایندگان اصولگرای مجلس، ضمن "ناگفته هایی" در باره "فتنه بعد از انتخابات"، اعتراف کرده که گرچه در خیابان تا توانسته زده و کشته اند، اما از "لحاظ تبلیغاتی" خوب عمل نکرده اند! معنی این حرف این است که بزن و بکش رژیم به ضد خود تبدیل شده است. جمهوری اسلامی باتوم دارد، 16 جور نیروی سرکوب با کلاه خود و قداره دارد، اسپره فلفل و گاز اشک آور و کهریزک و اوین و اعدام دارد، در مقابل انقلاب قلب مردم ایران و جهان را با خود دارد. آنها هر روز نفرت و انزجار بیشتری برای خود دست و پا میکنند و مردم و انقلاب شان در هرگام حمایت و همبستگی همراهی بیشتری کسب میکند. درست همین سلاح است که باید در 16 آذر با قدرت هرچه بیشتری به کار گرفته شود. 16 آذر هر چه وسیعتر، هرچه رادیکالتر، هرچه پر سر و صدا تر و با طنینی قوی تر در جهان. این که برخی موذیانه نصیحت میکنند "در دانشگاه بمانید" و مواظب باشید اسیر "خشونت متقابل" نشوید، دقیقا برای این است که همین سلاح را از دست انقلاب بگیرند.
به این حضرات توصیه میکنیم که لااقل "ناگفته های" برادرشان زاکانی را به دقت بخوانند تا بفهمند چه بلبشویی در جمهوری اسلامی است. ببینند که چطور هرکس مواظب است آن دیگری او را پاره نکند. ببینند که انقلاب چه بلایی سر این رژیم آورده و کارش تمام است. بهتر است سرنوشت خود را به آن گره نزنند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر